Jacques van Mourik Plasmolen Olieverf

Jaccques van Mourik olieverf

Van Mourik werd geboren als zoon van Cornelis van Mourik en Jonkvrouwe Maria van der Goes. Hij volgde opleidingen aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Düsseldorf en de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam, waar hij onder meer les kreeg van prof. Allebé.

Begin 20ste eeuw vertrok hij naar Plasmolen, waar hij vrijwel zijn hele verdere leven zou wonen en werken. Hij trok met vriend en kunstschilder Dirk Ocker korte tijd rond in een woonwagen en verkocht onderweg werk. Voor de Eerste Wereldoorlog maakte hij verschillende studiereizen naar Frankrijk en Italië en werkte hij onder meer in Amsterdam en Parijs. Vanaf 1906 woonde hij permanent aan de huidige Schildersweg in Plasmolen, waar hij tien jaar later trouwde met Maria Cox, dochter van kunstschilder Gerard Cox sr.. Uit zijn eerste huwelijk werd in 1917 zijn enige dochter Ity (Maria Margaretha) geboren (1917-1999). Na een scheiding hertrouwde hij in 1935, met de schilderes Mies Tom, een huwelijk dat in 1942 eveneens door scheiding werd ontbonden.

In de Tweede Wereldoorlog werd bij het bombardement op Nijmegen de galerie waar zijn werk hing getroffen en ging een groot deel van zijn werk verloren. Zijn huis in Plasmolen werd tijdens de septemberdagen van 1944 verwoest. Na de oorlog woonde hij tijdelijk in Berg en Dal. Van Mourik kreeg veel portretopdrachten, mede dankzij Louis de Bourbon, burgemeester van Oss en dichter, die bij Van Mourik ondergedoken was geweest. Vanaf 1954 bewoonde Van Mourik in Plasmolen een nieuwe woning die op de fundamenten van het verwoeste huis was gebouwd door zijn dochter.

Van Mourik was tot kort voor zijn dood als beeldend kunstenaar actief. Hij werd onder grote belangstelling gecremeerd in Dieren.

66-50 cm