Lydia de Loos - Lydia de Loos, schepen in de Provence - Verkauft

Aquarel met beeldafmetingen 12 x 22 cm

inclusief passe-partout 26 x 40 cm

niet ingelijst

gesigneerd

herkomst: in 1995 direct bij de kunstenares gekocht.

De aquarellen en schilderijen van Lydia de Loos vertonen de kenmerken van een gedreven en een gepassioneerd kunstenares. Lydia is in 1963 in Den Helder geboren.  In 1987 begon zij haar talent te ontdekken toen zij werd aangetrokken door het aquarelleren. Met een dwangmatige ijver maakte zij zich deze techniek eigen. Overal waar zij ging,  had zij haar verf en penselen bij zich. Van haar studiereizen naar België en Frankrijk keerde zij met vele aquarellen terug.

Kort daarop nam zij haar eerste lessen bij Elly Kroon. Daar ontmoete zij de schilder Gerrit de Vries (1924-2002), die zich al verder in het aquarelleren had ontwikkeld. Van hem leerde Lydia de fijne kneepjes van de techniek. Lydia en Gerrit besloten zich verder te ontwikkelen aan de Nieuwe Academie in Utrecht waar zij 5 jaar lang lessen volgden. Hier werden alle aangeleerde technieken weer afgelegd en op basis van nieuw  inzichten ontwikkelde zij haar eigen stijl. Tijdens de eerste maanden aan de Nieuwe Academie vroeg Lydia zich af of de docenten wel goed bij hun hoofd waren. Nu volgt zij zelf in haar lessen dezelfde methodiek; haar leerlingen moeten open willen staan voor nieuwe indrukken en nieuwe technieken. 

Om te schilderen moet je volgens Lydia eerst kunnen aquarelleren. Om dit weer in de vingers te krijgen moet je kunnen tekenen. Met Gerrit de Vries toog Lydia in de 90er jaren iedere dag op pad om te aquarelleren en te schilderen. Zo trokken zij regelmatig naar Friesland om bootjes te schilderen. In kleuren was ik goed, zegt Lydia, bootjes waren nieuw voor mij.

Lydia de Loos en Gerrit de Vries hebben elkaar over en weer geïnspireerd.  Ze hadden veel steun aan elkaar. Gerrit werkte tonig en gestructureerd, Lydia was zoekende in haar composities en in haar benadering, maar zij was sterk in haar kleurgebruik.

Lydia is niet snel tevreden, zij is nog steeds zoekende naar nieuwe vormen van expressie. Het is een ontdekkingstocht om uiteindelijk vast te kunnen stellen wat er allemaal met olieverf kan. Olieverf heeft een eigen leven en Lydia waakt er voor een doek niet dood te schilderen, het gaat om de eerste indrukken, om impressies en om een reflectie van haar stemming. Structuur brengt Lydia in haar leven door gedisciplineerd te werken. Iedere dag schildert zij in haar atelier, in een fraaie stolpboerderij onder de kust in het Noord Hollandse Sint Maarten.