Robert Smit - bijzondere gemengde techniek Collage "so respectable" gesigneerd met opdracht - Verkauft

De eerste werken van Robert Smit, uit 1972, bestonden uit streng geconstrueerde zwart-wit inkttekeningen. Dicht opeen gebouwde torenflats en strakke herhalingspatronen van meetkundige precisie vormden een bizar beeld. Smit werd geroerd door de onpersoonlijke schoonheid die deze vormen bezielde. Vervreemding was hoofdmotief van het beeld. Geleidelijk maakte dit werk plaats voor ontzag voor de esthetiek van de vormen, losgekoppeld van hun werkelijkheidsbeeld. Gebouwstructuren evolueerden tot samenstelsels van schone wetmatigheid en rechtlijnige verhoudingen. De 'Gulden Snede' ging afmetingen beheersen van vlakken en diepten, en verbeelding werd slechts toegelaten voor zover de 'absolute formules' daartoe ruimte lieten. Na een aantal jaren lijkt het aspect van de rede bevredigd. Kleur doet zijn intrede. Later ontstaan beelden waarin kleur de boventoon voert. Gelijk opgaand hiermee neemt ook de abstractie toe. In 1986 lijmt hij zijn eerste collage. Deze is opgebouwd uit segmenten van zwart-wit tekening en olieverfbeschilderde 'huidjes' karton met als basis een olieverf onderschildering. Doelend op het onderwerp van de afbeelding noemt Smit ze 'Poserende Landschappen' of 'Weidse Stillevens'; stilerende rudimenten van gebouwconstructies onderhouden via perspectivische krachtlijnen verbindingen met de ruimtelijkheid van het landschappelijke. In de collages wordt de esthetiek gestuurd door een wetmatigheid die vanuit het beeld zelf tot ontplooiing komt. Deze 'natuurlijke orde' wenst zich uit te kristalliseren als een gewelf van meedogenloze resolutie. Smit verlegt zijn aandacht naar kristal: “Ik heb gezien, vorsend door een polarisatiemicroscoop, dat geordend licht onzichtbare spanningsvariaties in een kristalstof kan omtoveren tot een stralende compositie van kleuren; de natuurwet toont zich een creatieve kracht. Op soortgelijke wijze streef ik ernaar mijn eigen innerlijke spanningsvariaties om te zetten in beeldvormen, zonder enige persoonlijke vertroebeling toe te voegen. Ik verlang daarbij als 'doorgeefluik' te fungeren voor latent reeds aanwezige vormen. Enigszins paradoksaal zou mijn ideaal hier zijn wanneer ik absoluut niets van mezelf in de werken zou leggen”. Het begin van een collage is de eenvoudige evenwichtstoestand die er heerst in de opzet van de onderschildering. Met het opplakken van de eerste kleurhuidjes raakt dit evenwicht verstoord. Nu is het de opgave om met elk volgend huidje een hoger evenwicht te herstellen. In het huidige werk is de abstractie van de composities niet langer werkelijk het tegendeel van concreet; hij is veel meer een superlatief van concreet, zoals in de ogen van Plato het 'Idee-huis' concreter, werkelijker is dan het bakstenen huis. Dit hangt samen met het feit dat het materiaal van het beeld niet ondergeschikt is aan het beeld. De collages zouden willen functioneren als spiegel voor de geest van de verstilde en zich concentrerende observator. Zo bezien zou Smit ze willen beschouwen als westerse modellen van yantra's of mandala's uit de Indiase kunst- en filosofiecultuur. Periode 1978-1992: deze periode werd afgesloten met artistiek onderzoek en diepgravende studie in de onnavolgbare wereld van de digitale kunst. Analoge werken - onderzoek: Praktijkstudie filosofie in Gstaad, Zwitserland. Onderzoek naar aard en wijziging van conditioneringen, toegepast ook op beeldvormen, 1978-1984. Microscopie-experimenten met kristalstructuren en fotografie ervan. Doel is inzicht te verkrijgen in de aard van op natuurlijke wijze ontstane composities,1986- 1988. Studiereis naar India. Verdieping m.b.t. interpretatie van meditatieve schilderingen. Deze yantra's bieden de verstilde beschouwer een spiegel voor het innerlijk wezen en vertolken een band tussen innerlijke emotie en uiterlijke vorm,1978-1979. Diverse exposities, zoals Verkoopexpositie Femina Ahoy, Rotterdam 1977; diverse reizende exposities in Noord-Holland, georganiseerd door Culturele Raad Noord-Holland 1978; Expositieruimte Spaces, Spui, Amsterdam 1979; Felison, Museum Beeckestijn, Velsen-Zuid 1980; Stadhuis Velsen, Velsen 1981; Petri Interieur Architectuur, Haarlem 1982; Marktexpositie Vishal, Haarlem 1987; Galerie Bruno Boersma, Hilversum 1988. Opdrachten: Houtconstructie, Velsen 1981; Tekening doorzicht van fasecontrast-microscoop voor East-West-Agencies, Den Haag 1982;Keramiek paneel W.F. Visserhuis, Velsen 1986; Wandpaneel Maritiem-Instituut-lJmond, Velsen 1987; Muurschildering Laatste Oordeel in Laurentiuskerk, Heemskerk 1987; Inlegwerken Marmoleum, vrijwerk, Krommenie 1992.