Anna Mes (Koog aan de Zaan, 1935) maakt voornamelijk grote abstracte werken die opvallen doordat de kleurvlakken als een lappendeken met elkaar verbonden zijn. In deze kleurvakken treft men een levendige beeldtaal aan van surreële tekens, inkervingen en restanten van Noord-Hollandse landschappen en gebouwen. Van oorsprong textiel vormgeefster, beheerst zij vele disciplines, waaronder ook gouache. Mes’ gouache werken zijn veel kleiner en introverter dan haar expressieve doeken.
Mes haalt haar inspiratie onder andere uit haar wandelingen langs het Kamperduinse strand bij Alkmaar. Tijdens deze wandelingen langs de kustlijn bestudeert zij het licht en de kleurenpracht. In haar composities keert dat noordelijke licht steeds weer terug, met een helder overbelicht kleurenschema dat bijna Scandinavisch aandoet. Niet verwonderlijk, want zij verbleef geruime tijd in Zweden. Het ontstaan van de schilderijen en werk op papier geschiedt in kleine stapjes. Mes stelt: ‘‘Alles draait om gevoel en ordening. Ik ben voortdurend aan het ordenen, niks anders dan ordenen. En zo probeer ik de dingen heel te krijgen. Mijn verdriet, mijn drama, mijn liefde zit in het landschap waar ik naar kijk. Je kan aan mijn werk zien wat er in mij omgaat. Mijn doeken staan niet los van mijn leven.’’