Kleiner werkje van Broeder Max met prachtige kleuren.
Komt uit privé-collectie.
Midden jaren zestig is Broeder Max opvallend op zoek naar onderwerpen met gevoelsgeladen inhoud. Iemand heeft hem gezegd dat hij geen tragiek terugvond in zijn werk en dat maakte hem ongerust. Op zoek dus maar in lectuur en in het tijdsgebeuren. Hij beeldt ze uit, schilderen, tekenend: vluchtelingen en oorlogsgeweld, angst en geschondenen naar lichaam en geest.
Broeder Max:
Victor van Meerbeeck trad in 1922 in bij de congegratie van de Broeders van Liefde in Gent en nam de kloosternaam Maximinus of Max aan. Vanaf 1929 volgde hij tekenles aan het Hoger Instituut Sint-Lucas in Gent waar hij in 1935 afstudeerde. Daarna ging hij zich nog bekwamen onder de leiding van Gust De Smet.
Zijn eerste tentoonstelling vond plaats in Gent in 1941 in het kunstsalon Ars. In de periode 1961-73 exposeerde hij onder meer in Antwerpen, Oostende, Turnhout, Herentals, Hasselt, Lichtaart, Beringen, Leuven, Aalter, Tessenderlo, Kortrijk, Diest, Veurne en Duffel.
Max schilderde portretten, stillevens, landschappen en religieuze taferelen (kruiswegen, Christusfiguren, iconen). Hij ondertekende zijn werk met "br maximinus" en vanaf 1955 met "br max".
Broeder Max was lid van de kunstkring Heikracht in Neerpelt (samen met o.a. Jos Geboers, Rik Hamblok, Ludo Laagland) en van de Looise Kunstkring Heidebloem, in 1970 omgedoopt tot "Kunstkring Tessenderlo"
Eind 1968 vond een "Retrospectieve Broeder Max" plaats in het Provinciaal Begijnhof in Hasselt, naar aanleiding van zijn 65ste verjaardag.
In 1972 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Leopold II.