Han Mes schildert figuratief maar details in gezichten of kleding zijn zelden belangrijk. Het verhaal wordt op een andere manier verteld. Op haar doeken gaan de figuren een relatie met elkaar aan die duidelijk wordt door positionering ten opzichte van elkaar en plaatsing in de ruimte. Het zijn mysterieuze relaties waarbij verwondering, ontmoeting, ontluistering, liefde of samenzijn een rol spelen. De natuur van Han Mes is er een van stilte. Ze heeft een grote gevoeligheid voor licht en kleur, reflectie en atmosfeer. Dit schilderij is daar een voorbeeld van.
Han Mes, Liefde, olieverf op doek, 150 x 100 cm, 1989
Bij aankoop van dit schilderij ontvangt u het boek “Han Mes, over werk en ontwikkeling”.