Dames armband.
Goud met zilver.
Persoonsgegevens
Volledige naam Joannes Henricus Maria Noyons
Geboren Utrecht, 6 juli 1918
Overleden Utrecht, 8 december 1982
Geboorteland Nederland
Beroep(en) beeldhouwer, edelsmid, sieraadontwerper
Oriënterende gegevens
Jaren actief 1947-1982
RKD-profiel
Portaal Portaalicoon Kunst & Cultuur
Joannes Henricus Maria (Jan) Noyons (Utrecht, 6 juli 1918 – aldaar, 8 december 1982) was een Nederlands beeldhouwer, edelsmid en sieraadontwerper.[1]
Leven en werk
Noyons (ook: Noijons) was een zoon van koopman Karel Antoon Marie Noyons en Jannetje Jacoba Wilhelmina 't Hart en een jongere broer van de acteur Ad Noyons. Hij werd opgeleid aan het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs in Amsterdam en bij de Amsterdamse edelsmid Nico Witteman.[2] Hij keerde na zijn studie terug naar Utrecht, waar hij een eigen atelier had aan de Biltstraat.
Noyons maakte grotere werken, zoals het hoofdaltaar (1957-1958) voor de Sint-Willibrorduskerk in Arnhem,[3] maar ook kleiner werk als liturgisch vaatwerk, sieraden, plaquettes en een rammelaar voor prins Willem-Alexander (1967). Met zijn kerkelijke (edel)smeedkunst droeg Noyons in de jaren 50 en 60 bij aan vernieuwing en modernisering.[4] Naast eigen ontwerpen voerde Noyons die van anderen uit, waaronder de door Niel Steenbergen ontworpen bisschopsstaf voor mgr. W.M. Bekkers (1957).
Noyons was lid van de Algemene Katholieke Kunstenaarsvereniging. Hij nam onder andere deel aan een tentoonstelling van Pro Arte Christiana in het Stedelijk Museum Amsterdam (1949), een tentoonstelling voor religieuze kunst bij Genootschap Kunstliefde (1953) en een tentoonstelling voor toegepaste kunst in Hilversum (1955). In 1964 opende hij bij zijn atelier een expositieruimte, waar hij jaarlijks (duo-)exposities organiseerde met beeldhouwers als Fioen Blaisse, Paul Grégoire, Pieter d'Hont, Nel van Lith, Arie Teeuwisse en Theo van de Vathorst. Noyons gaf les aan Clemens van den Broeck en Tom van Bokhoven.[1]
Jan Noyons werd benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau (1977). Hij overleed op 64-jarige leeftijd en werd begraven op begraafplaats Sint Barbara. Zijn atelier aan de Biltstraat werd na zijn overlijden voortgezet door zijn vrouw Toos, tot het in 1986 werd overgenomen door hun zoon Willem Noyons.[5] In 2006 verscheen de monografie Jan Noyons, edelsmid en werd zijn werk getoond in de tentoonstelling Van kelk tot koffiekan bij het Museum Catharijneconvent.[6]
Ontwerptejkeningen voor kerkelijk edelsmeedwerk en foto's van verschillende kunstwerken bevinden zich in het Katholiek Documentatie Centrum in Nijmegen.[1]