Hans Wap - Zeefdruk ? . Kunst & zaken, aandeel 286. - Verkocht

Hans Wap (Rotterdam, 1943)
Hans Wap woont en werkt in Rotterdam. `Als kind werd ik rondgereden in een kinderwagen door een stad die eruitzag als een legpuzzel (….rondgereden tussen willekeurig neergeworpen stukken van een legpuzzel, hier en daar een boom, een keet, hoogbouw van vier verdiepingen… Uit: Rotterdam 1944). Maar daardoor later ook een fantastisch speelterrein was. Een tijd lang was Amsterdam fascinerender, daar ging ik in het weekend heen. Maar Rotterdam was altijd inspirerend, want het veranderde onder je voeten. En nu is het inmiddels ook nog een leuke stad geworden.`Wap wordt wel tot de nieuw realisten gerekend, waar ook onder meer Rutger Kopland, Tom van Deel, Wim T. Schippers, C.B. Vaandrager, Jules Deelder en Hans Verhagen toe behoorden. Toch was er niet veel onderling contact. Dat had ook met het leeftijdsverschil te maken. Wap debuteerde in 1967 en maakte met dichters als Jules Deelder en Cornelis Vaandrager onderdeel uit van de Rotterdamse poëziescene. `Je had hier in Rotterdam ooit het tijdschrift Gard Sivik, maar dat werd voornamelijk door niet-Rotterdammers gemaakt (onder meer Armando en Sleutelaar). Ik ging wel om met Cornelis Vaandrager en natuurlijk met Jules Deelder. Jules en ik hebben op de stad gepast, van de hele groep zijn wij als enigen in Rotterdam overgebleven.`Wap is een zeer veelzijdig beeldend kunstenaar die verschillende technieken hanteert. Hij maakt schilderijen (vaak mensen of objecten in landschappen, bruggen, gebouwen, vogels), grafiek (kleurrijke houtsnedes, of juist zwart-witte linoleumsnede als in de 'Car Dump' serie) en pastels, waaronder 'Hebban olla vogola nestas'. En hij ontwerpt, en hij maakt al jaren decors voor onder meer het Scapino-ballet. Wap ontwierp de glazen tussenschotten en de bekleding van de nieuwe Sprinter van de NS. Er rijden er 100 van door Nederland. Een mooie opdracht.’ Vogels zijn een terugkerend thema, Wap schildert ze heel veel. `Ik weet niet waarom. Maar er is iets raars met vogels. Ze zijn een symbool voor vrijheid, en tegelijkertijd brengt een groot deel het leven door in een kooitje. Dat is een fascinerend fenomeen. Ik zou wel eens willen werken in een gevangenis, vogels op muren schilderen. Ook daar zitten mensen in kooitjes, en lopen mensen vrij rond.`